کد مطلب:329930 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
بی تابی زینب (س ) کنار خیمه امام سجاد (ع )
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
یكی از سربازان دشمن می گوید: بانوی بلند قامتی را كنار خیمه ای دیدم ، در حالی كه آتش اطراف آن خیمه شعله می كشید، آن بانو گاهی به طرف راست و چپ و گاهی به آسمان نگاه می كرد و دستهایش را بر اثر شدت ناراحتی به هم می زد، و گاهی وارد آن خیمه می شد، و بیرون می آمد، با سرعت نزد او رفتم و گفتم : ای بانو مگر شعله آتش را نمی بینی چرا مانند سایر بانوان فرار نمی كنی ؟
زینب (س ) گریه كرد و فرمود: ای آقا! ما شخص بیماری در میان این خیمه داریم كه قدرت بر نشستن و برخاستن ندارد، چگونه او را تنها بگذارم و بروم با اینكه آتش از هر سو به طرف او شعله می كشد؟(121)
یكی از سربازان دشمن می گوید: بانوی بلند قامتی را كنار خیمه ای دیدم ، در حالی كه آتش اطراف آن خیمه شعله می كشید، آن بانو گاهی به طرف راست و چپ و گاهی به آسمان نگاه می كرد و دستهایش را بر اثر شدت ناراحتی به هم می زد، و گاهی وارد آن خیمه می شد، و بیرون می آمد، با سرعت نزد او رفتم و گفتم : ای بانو مگر شعله آتش را نمی بینی چرا مانند سایر بانوان فرار نمی كنی ؟
زینب (س ) گریه كرد و فرمود: ای آقا! ما شخص بیماری در میان این خیمه داریم كه قدرت بر نشستن و برخاستن ندارد، چگونه او را تنها بگذارم و بروم با اینكه آتش از هر سو به طرف او شعله می كشد؟(121)
121-2- معالي السبطين ، ج 2 ص 8